8

Στον παρακλινικό έλεγχο ακολουθούν οι λειτουργικές δοκιμασίες του θυρεοειδή με σκοπό να διαπιστωθεί αν ο αδένας υπολειτουργεί η υπερλειτουργεί.
Ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών ( Τ3 Τ4 ) και της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης ( TSH) στο αίμα είναι οι πρώτες εξέτασεις που θα ζητήσουμε.

http://www.thyroidmanager.org/FunctionTests/assay-frame.htm

Οι συγχρονες μετρήσεις των θυρεοειδικών ορμονών γίνονται με την μέθοδο του "ανοσοραδιοελέγχου" ( radioimmunoassay -RIA) που ανακαλυφτηκε απο τους Solomon Berson και Rosalyn Yallow ( Βραβείο Νόμπελ 1977).
Η μέτρηση της Θυρεοειδοτρόπου Ορμόνης (TSH) με την μέθοδο της "ανοσομετρίας" (immunometric assay -IMA) επιτρέπει να διαφοροδιαγνώσουμε αν η τυχόν δυσλειτουργία του αδένα οφείλεται σε έλλειψη θυρεοειδοτρόπου ορμόνης η σε πρωτοπαθή βλάβη αυτού καθεαυτού του αδένα.

Γενικά , φυσιολογική TSH αποκλείει πρωτοπαθή δυλειτουργία του θυρεοειδή. Αύξησή της ΤSH υποδηλώνει ανεπάρκεια του θυρεοειδή αδένα ( υποθυρεοειδισμό) ενώ ελάτωσή της υποδηλώνει υπερθυρεοειδισμό. Σε ωρισμένες περιπτώσεις λήψη φαρμάκων όπως κορτικοειδή κλπ είνα δυνατόν να επεηρεάσουν τις τιμές TSH .

http://www.endocrineweb.com/tests.html

Αλλοι ορμονικοί προσδιορισμοί αφορούν την μέτρηση της θυρεοσφαιρίνης (Thyroid Binding Globulin-TBG). Η αξία της έχει σχέση με διαγνωση οικογενών( κληρονομικών) διαταρραχών της θυρεοιδικής λειτουγίας.

Τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα είναι μία χρήσιμη μέθοδος για ην διάγνωση αυτοάνοσων θυρεοειδικών νοσημάτων όπως η θυρεοειδίτιδα Hasimoto. Προσδιορίζονται κυρίως οι τίτλοι των αντιθυρεοσφαιρινικών αντισωμάτων ( TgAb) και των αντισωμάτων κατα της αντιθυρεοιδικής υπεροξειδάσης (αντιTPO). Υψηλοί τίτλοι των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων συνηγορούν για αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα. Μικρή αύξηση των τίτλων είνα δυνατόν να εμφανιστεί και σε άλλες παθήσεις του θυρεοειδή ενώ μικρές οζώδεις θυρεοειδίτιδες Hashimoto είνα δυνατόν να εμφανίζουν φυσιολογικούς τίτλους αντισωμάτων. http://www.postgradmed.com/issues/2000/01_00/fatourechi.htm

Οι Φυσιολογικές τιμές των διαφόρων ορμονικών προσδιορισμών: http://www.endocrineweb.com/TFT.html


Η δοκιμασία πρόσληψης ραδιενεργού Ιωδίου επιτρέπει την εκτίμηση της λειτουργίας του αδένα με peros χορήγηση μικρής δόσης ραδιενεργού ιωδίου και μέτρηση της πρόσλήψής του απο τον αδένα μετα 24 ώρες. Η εξέταση επειτρέπει να διαφοροδιαγνώσουμε έναν προσωρινό υπερθυρεοειδισμό που οφείλεται πιθανώς σε θυρεοειδίτιδα(μειωμένη πρόσληψη ραδιενεργού Ι ) απο έναν μόνιμο που οφείλεται σε νόσο Graves ( αύξηση πρόσληψης ραδιενεργού Ι) .