15

ΤΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΟΗΘΗ ΠΟΛΥΟΖΩΔΗ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ;

Μέχρι πριν λίγα χρόνια η επέμβαση εκλογής σε ασθενείς με αδενωματώδη πολυοζώδη βρογχοκήλη ήταν η υφολική θυρεοιδεκτομή. Ο χειρουργός αφαιρούσε τον πάσχοντα λοβό η τους λοβούς του αδένα αφήνοντας ένα υπόλειμμα αδένα στην πλαγιοπίσθια επιφάνεια κάθε λοβού η και τον ισθμό.
Η επέμβαση αυτή είχε πλεονέκτημα οτι άφηνε λίγο υγιή θυρεοειδικό ιστό και ο ασθενής δεν είχε ανάγκη δια βίου θεραπείας υποκατάστασης με εξωγενή Τ4.
Επιπλέον η επέμβαση αυτή είχε λιγώτερες επιπλοκές γιατί ο χειρουργός απέφευγε την επικίνδυνη περιοχή των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων ( βλ σχετικά) .

Σήμερα ο κίνδυνος ύπαρξης μιάς καρκινωματώδους εστίας που θα περάσει απαρατήρητη καθώς και η συχνότητα υποτροπών της υπερπλασίας στο εναπομένον κολόβωμα του θυρεοειδούς οδηγεί τους περισσότερους χειρουργούς να επιλέγουν την ολική θυρεοειδεκτομή σαν επέμβαση εκλογής ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν έχει τεθεί προεγχειρητικά υποψία νεοπλάσματος.

Απο άλλους όμως η τακτική αυτή αμφισβητείται με το επιχείρημα της καλής πρόγνωσης των περισσότερων νεοπλασμάτων του θυρεοειδή και του υψηλότερου ποσοστού επιπλοκών της ολικής θυρεοειδεκτομής